Περί Τυριού

Ένας ερευνητής όπως εγώ, αναγκάζεται να ταξιδεύει συχνά.Και συχνότερα με άθλιες συνθήκες.Δυστυχώς παρόλο τον αγώνα μου για την επίτρεψη της χρήσης κοινής τεχνολογίας σύμφωνα με την γηγενή κατάσταση του ερευνητή και όχι των ιθαγεννών του εκάστοτε πλανήτη που βρίσκεται ή επισκέπτεται, ο συμπαντικός σύλλογος δεν λέει να εκσυγχρονιστεί.Ειλικρινά το βρίσκω αδιανόητο να περιμένεις σε ένα μέρος ,τόση ώρα όσο η διάρκεια του ταξιδιού σου και να πρέπει να τρως τις αηδίες που σου προσφέρουνε.Δεν φαντάζεστε την έκπληξή μου λοιπόν όταν στην διάρκεια ενός από αυτά τα ταξίδια δοκίμασα για πρώτη φορά το ζωικό παράγωγο ενός βιολογικού εκκρίματος του μαστού των πρωτόγονων θηλαστικών.Και ήταν καλούτσικο μπορώ να πω.Η σύμπτωση και το ενδιαφέρον του πράγματος έχει να κάνει με το ότι την ίδια στιγμή δέχτηκα ένα mail από τον Jason Williams, συνερευνητή και φίλο μου με θέμα το τυρί, όπως έμαθα ότι ονομάζεται εδώ, για ένα άρθρο στον γαλαξιακό (ή μήπως να πω γαλακτικό;) οδηγό.

Και έτσι συμφώνησα να το δημοσιεύσω, παρόλο που δεν το βρήκα και τόσο ενδιαφέρον...

"Η Εξόρυξη Τυριού είναι μια διαδεδομένη πρακτική η οποία χρονολογείται από τότε που πρωτοάρχισε.Ορυχεία Τυριού έχουν εντοπισθεί σε όλο τον κόσμο, όπως τα κοινά ορυχεία Φέτας, τα Ολλανδικά Ορυχεία Ένταμ, τα Ορυχεία Τσένταρ και τα Γαλλικά Ορυχεία Μπρι.

Το Μετάλλευμα Τυριού δημιουργείται όταν γάλα που έχει στάξει από αγελάδες πέφτει στην γη και συσσωρεύεται στην εσωτερική βραχώδη στρατόσφαιρα και λιμνάζει σε εσοχές αυτής.Με την πάροδο χιλιετηρίδων, αυτό το γάλα συμπιέζεται εώς ότου μετατρέπεται σε συμπαγή πετρώδη μορφή το οποίο έχει λευκή όψη και καμία σχέση με τον γρανίτη.

Το μετάλευμα Τυριού εξορύεται με μια παρόμοια διαδικασία με αυτή που χρησιμοποιείται για το μέταλλο ή το κάρβουνο και πρωτοεκτελέστηκε την Πλαστογενή περίοδο από ειδικά εκπαιδευμένα τρωκτικά, γιαυτό και υπάρχει η σημερινή σύνδεσή τυριού και ποντικιού.

Μόλις αρθεί στην επιφάνεια, το μετάλλευμα κονιορτοποιείται και στην συνέχεια προστίθεται φρέσκο γάλα για να υγροποιηθεί, μετατρέποντάς το έτσι σε μια πηχτή μάζα.Στην συνέχεια τεμαχίζεται σε κύβους χρησιμοποιώντας παραδοσιακά εργαλεία όπως σφυρί και καλέμι.

Το τυρί συχνά αφήνεται σε ένα σκοτεινό μέρος να ξεραθεί σιγά-σιγά.Παραδοσιακά , οι σπηλιές χρησιμοποιούνται γιαυτό τον σκοπό.Η χρήση μιας μουχλιασμένης σπηλιάς προσδίδει αυτή την πλούσια,γεμάτη και ωριμασμένη γεύση που πολλοί γευσιγνώστες λατρεύουν.

Εάν το τυρί στεγνώσει πολύ γρήγορα, μπορεί να δημιουργήσει μια στρυφνή υφή.Ομοίως, εάν στεγνώσει πολύ αργά, μπορεί να γίνει ρευστό ή μαλακό.Πανούργες τεχνικές έχουν κατορθώσει να πετύχουν τυριά με σκληρό εξωτερικό περίβλημα και μαλακό εσωτερικό.

Σε μερικές περιοχές του κόσμου, υψηλή περιεκτικότητα σε μεταλλευτικό υλικό μπορεί να προκαλέσει την δημιουργία αερίων καθώς το τυρί στεγνώνει, τα οποία συσσωρεύονται σε κύστες, αφήνοντας τρύπες στο σώμα του τυριού.

Μερικά τυριά είναι πολύ ενδιαφέροντα καθώς όταν στεγνώνουν, αναδύουν ένα είδος κόκκινου κερώματος, το οποίο καλύπτει το εξωτερικό του τυριού και δημιουργεί μια εξαιρετική επιφάνεια για να κολλήσει κάποιος το ταμπελάκι του.

Όλα αυτά συνδυάζονται για να δημιουργήσουν μια θαυμαστή γκάμα τυριών.Άλλες ποικιλίες έχουν ανακαλυφθεί ή εφευρεθεί δια μέσου των αιώνων κατά την χρήση του.Για παράδειγμα, με την έλευση του ψυγείου, έγινε δυνατή η παραγωγή πολλών νέων και συναρπαστικών μουχλών στην επιφάνεια των τυριών και η έρευνα πάνω σε αυτά τα φαινόμενα παρήγαγε νέες γεύσεις τυριών, συμπεριλαμβανομένου του μπλε , το οποίο περιέχει ενέσιμες λωρίδες ζωντανών μυκητών για την προσθήκη αρώματος.Αυτοί οι οποίοι έχουν επιβιώσει της βρώσις αυτών, λένε ότι είναι αρκετά νόστιμα, αν σου αρέσει να τρως μούχλα.

Στρογγυλόμορφα τυριά με τρύπα στο κέντρο, έχουν χρησιμοποιηθεί από καιρό σε καιρό σε καράβια σαν μια φτηνή μορφή σωσιβίου, μέχρι που ανακαλύφτηκε ότι το τυρί δεν επιπλέει.

Πριν την ανακάλυψη της πενικιλίνης, το μουχλιασμένο τυρί χρησιμοποιούνταν σαν πανάκεια.Ήταν το φάρμακο-θαύμα της προ-πενικιλίνιας εποχής και μπορούσε να γιατρεύει σχεδόν τα πάντα, εκτός από την τροφική δηλητηρίαση από μουχλιασμένο τυρί , που ήταν συνήθως μοιραία.

Μια περίεργη παρενέργεια αυτής της προστασίας από τις αρρώστιες ήταν η αρχαία πεποίθηση ότι το τυρί προστάτευε την ψυχή.Πολλές αρχαίες κουλτούρες φορούσαν τυρένια βραχιόλια και περιδέραια για να προστατεύονται από τα κακά πνεύματα, τα οποία μπορεί να μην επηρρέαζαν και πολύ τα πνεύματα αλλά σίγουρα απωθούσαν οποιουσδήποτε εισβολείς με οσφρητήρια όργανα."